Crisis

Op de meeste dagen heb ik niet veel nodig om gelukkig te zijn en ik hoef er in ieder geval niet altijd mijn portemonnee voor te trekken. Naar kantoor fietsen met m'n kop in de wind en ondanks het harde trappen het gevoel hebben niet vooruit te komen…links en rechts te worden ingehaald door mensen op hun Vespa, e-bike of ligfiets.
De geur van een simpel stukje zeep van de Drogist, gekregen van vriendin A. die na ruim 5 maanden weer als vanouds aan mijn keukentafel zit…koffie met opgewarmde melk.
Handig om te weten nu de deskundigen ons om de oren slaan met economische crisis horror stories en een fikse recessie op komst…behalve bedreigingen biedt een tijd als deze namelijk ook kansen. En vanaf vandaag ga ik me daar maar eens op focussen